gaworzyć

gaworzyć
gaworzyć {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk VIIa, gaworzyćrzę, gaworzyćrzy {{/stl_8}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'wydawać pierwsze dźwięki mowy': {{/stl_7}}{{stl_10}}Gaworzące dziecko. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_8}}pot. {{/stl_8}}{{stl_7}}'mówić, rozmawiać, swobodnie o sprawach błahych, codziennych': {{/stl_7}}{{stl_10}}Gaworzyliśmy sobie, jadąc do pracy. {{/stl_10}}

Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Look at other dictionaries:

  • gaworzyć — ndk VIb, gaworzyćrzę, gaworzyćrzysz, gaworzyćorz, gaworzyćrzył 1. «o niemowlętach: wydawać pierwsze dźwięki będące zalążkiem mowy artykułowanej» 2. «gwarzyć, gawędzić» Wieczorem gaworzyli przed kominkiem. Szli śmiejąc się i gaworząc. przen. «o… …   Słownik języka polskiego

  • gaworzenie — n I rzecz. od gaworzyć …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”